orzeczenie imienne
-
orzecznik przymiotnikowy w dawniej polszczyźnie26.10.200926.10.2009„Kiedyś była ona inną” – zamiast „(…) inna”. Jak wyglądała historia rozwoju przymiotnika do postaci dzisiejszej? Dlaczego dziś jest inaczej (forma inna), skąd to wynika i skąd wynikała forma inną. Gdzie można o tym poczytać więcej?
-
Analiza składniowa wypowiedzenia pojedynczego
26.05.202426.05.2024Dzień dobry,
zwracam się z prośbą o pomoc przy określaniu części zdań : Inkowie przechowywali suszone ziemniaki przez dwadzieścia lat. Inkowie - podmiot gramatyczny, przechowywali - orzeczenie czasownikowe, ziemniaki - dopełnienie bliższe, suszone - przydawka.... czy przez dwadzieścia lat należy traktować jako całość i będzie to okolicznik czasu, bo jest to odpowiedź na pytanie jak długo? Podobnie w zdaniu Są pilnymi uczniami w drugim semestrze nauki. Oni - podmiot domyślny, są uczniami - orzeczenie imienne, pilnymi - przydawka, w semestrze - okolicznik czasu (kiedy?), drugim - przydawka, nauki - przydawka. Czy prawidłowo określiłam części zdania?
-
Przydawka, a nie dopełnienie
25.07.202125.07.2021Szanowni Państwo,
chciałabym prosić o rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczącej zdania:
"Taki stan emocjonalny jest zwykle wynikiem szoku".
W tym zdaniu występuje orzeczenie imienne "jest wynikiem". Czy w związku z tym wyraz "szoku" jest dopełnieniem, ponieważ stanowi określenie do orzeczenia, czy jest przydawką, ponieważ stanowi określenie do rzeczownika, niezależnie od tego, że ten rzeczownik to część orzeczenia?
Pozdrawiam, Maria.
-
Inna sprawa to (,) czy…8.07.20158.07.2015Szanowni Państwo,
zastanawia mnie interpunkcja w zdaniu „Czy ma to wpływ na ludzkie zachowania, to inna sprawa”. Gdyby zamienić kolejność członów oddzielonych przecinkiem, widoczna byłaby podrzędność frazy „Czy…” i konieczność przecinka, więc chyba powinien się znaleźć również w wyjściowej wersji? A co ze zdaniem „Inna sprawa to czy ma to wpływ na ludzkie zachowania”?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
Jestem zmęczony(m)14.11.200514.11.2005Witam!
Bywają zdania typu: „Jestem człowiekiem zmęczonym”, „Jestem człowiekiem zdumionym”, „Jestem człowiekiem zaskoczonym” itp. Czy jest możliwa, czyli poprawna, taka konstrukcja bez wyrazu człowiek? Czyli: „Jestem zmęczonym”, „Jestem zdumionym”, „Jestem zaskoczonym”.
Pozdrawiam,
Witold -
Ponownie zwyciężył, ale czy: ponownie zwycięski?12.01.201812.01.2018Czy sformułowanie Kamil Stoch ponownie zwycięski lub Łomaczenko ponownie zwycięski jest poprawne?
Dziękuję
-
Jestem Polakiem – dlaczego narzędnik? 15.10.201615.10.2016Mój kolega z Włoch zapytał mnie, dlaczego polskie zdanie typu Jestem Włochem, Jestem Polakiem zawiera narzędnik, nie zaś jak w innych językach, które podlegają deklinacji, z mianownikiem (niem. Ich bin italienisch, wł. Sono Italiano). W łacinie widzimy podobną zależność – Jestem człowiekiem, Ecce homo.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z pozdrowieniami
Albert Gorzelak
-
jeszcze o dwukropku20.02.201220.02.201296.3. Dwukropek poprzedza wyliczenie szczegółów, o ile przed samym wyliczeniem zostały one zaznaczone w formie ogólnej, np. „Odmienne części mowy to: czasownik, rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik”. Które słowo zaznacza tu formę ogólną. Właściwie czym jest forma ogólna? I jak rozpoznać podmiot szeregowy od zwykłego wyliczenia?
-
Kto jest winny czego? Być winnym – kilka uwag o pochodzeniu frazy
22.07.202122.07.2021Proszę o szersze opisanie pod kątem etymologicznym znaczenia wyrażenia być winnym czegoś.
Dziękuję.
-
Niejasne zdanie
7.01.20233.01.2023Chciałbym się dowiedzieć co jest nie tak w konstrukcji zdania: „Według mnie sęk tkwi w Cirilli Fionie Elen Riannon, ale nie tej prawdziwej tylko fałszywej, jeżeli uznamy wydarzenia w w3 za kanoniczne, to pierwszą polityczną sprawą która rzuca nam się w oczy, jest to, że de facto ta wielka konspiracja dzięki której mógł zostać zawarty pokój w Cintrze, a Emhyr zyskał prawa do ziem za górami Amell, jest fakt że wszyscy znają prawdę”.
